အိန္ဒိယ အရှေ့မြောက်ပိုင်း အာသံပြည်နယ်အတွင်း တရားမဝင် ဝင်ရောက်နေထိုင်သူ တိုက်ဖျက်ရေးအရ အိန္ဒိယ အစိုးရရဲ့ စီမံကိန်းအရ မှတ်ပုံတင်ထားတဲ့ နိုင်ငံသား စာရင်းကို စနေနေ့မှာ ထုတ်ပြန်မှာ ဖြစ်ပါတယ်။ အာသံပြည်နယ်တွင်း နေထိုင်သူ ၄ သန်းလောက်ဟာ နိုင်ငံမဲ့ ဘဝတွေကို ရောက်ရှိရမယ့် ကံကြမ္မာကို ရင်ဆိုင်နေရပါတယ်။ ဗွီအိုအေ သတင်းထောက် Anjana Pasricha သတင်းပေးပို့ထားတာကို ကိုရဲမင်းထွန်းက တင်ပြပေးပါမယ်။
အိန္ဒိယပြည်နယ် အရှေ့မြောက်ပိုင်း အာသံ ပြည်နယ်အတွင်း ဆယ်စုနှစ်နဲ့ချီ နေထိုင်ခဲ့သူ လူပေါင်း ၄ သန်းကျော်ဟာ အိန္ဒိယ အစိုးရက စနေနေ့မှာ ထုတ်ပြန်မယ့် နိုင်ငံသား စာရင်းထဲ မပါဝင်ဘဲ ချန်ထားခံရမယ့် အရေးကို စိုးရိမ်နေကြရပါတယ်။ ပြီးခဲ့တဲ့ ဇူလိုင်လက ထုတ်ပြန်ခဲ့တဲ့ တင်ကြို စာရင်းထဲ မပါဝင်တဲ့ သိန်းချီတဲ့ လူတွေအဖို့တော့ ထိန်းသိမ်းရေး စခန်းတွေမှာ စုပြုံနေကြရမလား၊နိုင်ငံမဲ့ ဘဝတွေကိုဆီကိုပဲ ရောက်သွားတော့ မလား၊ သူတို့ရဲ့ မဲပေးခွင့် အခွင့်အရေးတွေ ရုပ်သိမ်းခံရမလား ဆိုပြီး သူတို့ရဲ့ ကံကြမ္မာကို စောင့်မျှော်နေကြရပြီး စိတ်ပူပန်နေကြရပါတယ်။
လူတွေရဲ့ စိတ်တွေ ဂဏှာမငြိမ်ဖြစ်နေရတာနဲ့ ပတ်သက်လို့ အိန္ဒိယ လူ့အခွင့်အရေးအဖွဲ့တစ်ဖွဲ့က အာသံလူမျိုး သုတေသီ Sanjoy Hazarika က အခုလို ပြောပါတယ်။
“မျှော်လင့်ချက်တွေ တနင့်တပိုး သယ်ပိုးလို့ နိုင်ငံသား ဖြစ်ရေး ကြားနာချက်တွေကို နားထောင်ရင်း မှတ်ပုံတင် စာရင်းထဲ ပါနိုင်ဖို့ လူတွေ တန်းစီ စောင့်နေကြတယ်လေ။”
နိုင်ငံသား စိစစ်ရေး လုပ်ငန်းစဉ်ဟာ ဝန်ကြီးချုပ် Narendra Modi အစိုးရ အာဏာ မရခင်ကတည်းက ဗဟို တရားရုံးချုပ်က ဆုံးဖြတ်ထားခဲ့ တာပါ။ လက်ရှိဝန်ကြီးချုပ် Modi ရဲ့ ဟိန္ဒူ အမျိုးသားရေး အစိုးရကလည်း ဒီ လုပ်ငန်းစဉ်ကို ဆက်လက် အားပေး ထောက်ခံနေပါတယ်။ တကယ်တော့ အာသံပြည်နယ်ဟာ မူဆလင် အများစု ဖြစ်တဲ့ အိမ်နီးချင်း ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်နိုင်ငံက ရွှေ့ပြောင်း ဝင်ရောက်လာသူတွေကို ဆန့်ကျင် ကန့်ကွက်တဲ့ နိုင်ငံခြားသား ဆန့်ကျင်ရေး လှုပ်ရှားမှုတွေနဲ့ အကျပ်အတည်းတွေ့နေတဲ့ ပြည်နယ်ဖြစ်ပါတယ်။
ဆင်းရဲပြီး ပညာမဲ့ကြသူတွေ အများစု နေထိုင်တဲ့ လူဦးရေ ၃၃ သန်း ရှိတဲ့ အာသံပြည်နယ်သားတွေအနေနဲ့ ၁၉၇၁ ခုနှစ်၊ မတ်လ ဘင်္ဂလား ဒေ့ရှ်နိုင်ငံ လွတ်လပ်ရေး မရခင်ကတည်းက သူတို့ရဲ့ မိဘဘိုးဘွားတွေ အာသံပြည်နယ်ထဲ နေထိုင်ခဲ့ဖူးတယ်ဆိုတဲ့ သက်သေခံ အထောက် အထား စာရွက်စာတမ်းတွေ ပြသဖို့ တောင်းဆိုတာ ခံနေရပါတယ်။
အထောက်အထား စာရွက်စာတမ်းပြသဖို့ ခက်ခဲတဲ့ အကြောင်းကို အကြီးတန်း ရှေ့နေလည်းဖြစ် လူ့အခွင့်အရေး ဥပဒေ ကွန်ယက်အဖွဲ့ကို တည်ထောင်သူလည်းဖြစ်တဲ့ Colin Gonsalves က အခုလို ပြောပါတယ်။
“လန်ချား ဆွဲတဲ့လူတွေလို ဆိုက်ကားသမားတွေလို အခြေခံ လူတန်းစားတွေက လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် ၅၀ လောက်က သက်သေခံ အထောက်အထား စာရွက်စာတမ်းတွေ ပြနိုင် မပြနိုင် ခင်ဗျား စဉ်းစား ကြည့်စမ်းပါ။ ဒါဟာ ဆင်းရဲ့တဲ့သူတွေအပေါ် မယုံကြည်နိုင်လောက်အောင် မတရား လုပ်ရာ ကျတဲ့ ဖြစ်စဉ်ကြီး တစ်ခုပါပဲ။ အခု ခင်ဗျား အနှစ် ၅၀ လောက် ဒီမှာနေပြီး ဒီလို မေးခွန်းတွေ အမေးခံရလိမ့်မယ်လို့ ဘယ်လို တွေးမိမှာလဲ။ ကလေးတွေ၊ တစ်ချို့က မြေးတွေ အထိတောင်ရနေပြီးတော့မှ ရုတ်တရက်ကြီး ခင်ဗျား အိန္ဒိယ လူမျိုး ဆိုတာ သက်သေပြဖို့ အမေးခံရတော့တာပဲ။”
အိန္ဒိယက ဆင်းရဲတဲ့ နေ့စား ကျပမ်း အလုပ်သမားတွေဟာ ပုံမှန် ဘဏ် အကောင့်စာရင်း မရှိသလို အိမ်ခြံမြေ ပိုင်ဆိုင်မှုလည်း မရှိကြ ပါဘူး။ ဆင်းရဲသား တော်တော်များများကတော့ ခြံတွေပေါင်၊ တိရိစ္ဆာန်တွေ ရောင်းပြီး ငွေပေါ်အောင်လုပ်ပြီး သူတို့ အိန္ဒိယနွယ်ဖွားပါဆိုတာ သက်သေပြဖို့ ကြိုးစားကြတယ်လို့လည်း ဆိုပါတယ်။
သောင်းချီတဲ့ လူတွေရဲ့ ကံကြမ္မာ မရေရာတာနဲ့အမျှ ဒီ မှတ်ပုံတင်စာရင်းထဲ မပါဝင်သူတွေရဲ့ အနာဂတ်အရေး ဘယ်လိုရှိမလဲဆိုတာကိုလည်း Sanjoy Hazarika က ထောက်ပြခဲ့ပါတယ်။
“ဒါဆို … ဒါပြီး ဘာဆက်ဖြစ်မလဲ။ အစိုးရ အနေနဲ့ စကားလုံး လှလှပပတွေ သုံးနေတာက လွဲလို့ အဲဒီ စာရင်းထဲကနေ ကျန်ရစ်ခဲ့မယ့် လူတွေကိစ္စကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ဖြေရှင်းပေးနိုင်လိမ့်မယ်လို့ ကျွန်တော် မထင်ဘူး။”
နိုင်ငံတွင်းကနေ နှင်ထုတ်ရေးကတော့ ရွေးစရာ လမ်းတစ်မဟုတ်ပါ။ ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်နို်င်ငံက နိုင်ငံသား စိစစ်ရေးကိစ္စက အိန္ဒိယ ပြည်တွင်းရေးလို့ ပြောပါတယ်။
အခုအချိန်မှာတော့ အားလုံးက စနေနေ့မှာ ထုတ်ပြန်မယ့် အာသံပြည်နယ်ရဲ့ နိုင်ငံသား မှတ်ပုံတင် စာရင်းထဲမှာ မပါဘဲ ကျန်ရစ်ခဲ့မယ့် လူတွေ အပေါ် အာရုံ စိုက်နေကြပါတယ်။ လူ့အခွင့်အရေး လှုပ်ရှားသူတွေကတော့ နိုင်ငံမဲ့ အရေအတွက် အမြောက်အမြား တိုးလာဖွယ် ရှိတယ်လို့ တွက်ဆထားကြကြောင်းပါ။
