၂၀၁၆ နာဆာရဲ့ အောင်မြင်မှုများ

ဒီနေ့မှာ အင်္ဂါဂြိုဟ်ကို လူသားတွေသွားဖို့အတွက် ဆက်ပြီး ပြင်ဆင်လျှက် ရှိပါတယ်။ (Space Lunch System) SLS - ဆိုတဲ့ ဒုံးပျံလွှတ်တင်ပါမယ်။ ဒါကြောင့် နောက် နှစ်နှစ်လောက်နေ လို့ရှိရင် ဖလော်ရီဒါကမ်းခြေ ကနေဒီ အငူကနေ သူ့အတွက်ဆောက်ထားတဲ့ ဒုံးပစ်စင်ကနေပြီးတော့ ဒီ ဒုံးပျံအသစ်ကို စမ်းကြည့်မှာ ဖြစ်ပါတယ်။

နောက်တခုကတော့ အင်္ဂါဂြိုဟ်ပတ်လမ်းကြောင်းကို လွှတ်တင်ထားတဲ့ MRO ပေါ့နော်၊ Mars Reconnaissance Orbiter ဆိုတဲ့ ဂြိုဟ်တုက အင်္ဂါဂြိုဟ်ရဲ့ ချိုင့်ဝှမ်းကြီးတခုထဲမှာ အလွန်ကြီးတဲ့ ကမ္ဘာပေါ်မှာ အကြီးဆုံးရေအိုင်ကြီး ထက်တောင်ကြီးတဲ့ ရေတွေဟာ အင်္ဂါဂြိုဟ် မျက်နှာပြင် မြေလွှာ ရဲ့အောက်မှာ ရှိနေတယ်ဆိုတာကို စပြီးတော့ သတင်းပို့ တိုင်းနိုင်ခဲ့ပါတယ်။

ဒါ့အပြင် လွန်ခဲ့တဲ့ ဆယ့်နှစ်နှစ်လောက်က တင်ထားခဲ့ တဲ့ မောင်စူးစမ်း - curiosity ဆိုတဲ့စက်ရုပ်လေးဟာ အခုချိန်က အင်္ဂါဂြိုဟ်မှာ အောက်စီဂျင်ထုထည် ပမာဏ ဘယ်လောက်ရှိတယ်ဆိုတာကို တိုင်းတာခဲ့ပြီး တချိန်က ကမ္ဘာ့လေထု နီးပါးလောက်ကို များတဲ့ အောက်စီဂျင် ရှိခဲ့တယ်ဆိုတာကို ရှာဖွေ တွေ့ရှိခဲ့ပါတယ်။ Curiosity ဆိုတဲ့ မောင်းသူမဲ့ စက်ရုပ်လေးဟာ ဘယ်ကျောက်သား မျိုးကို လေ့လာ ရမလဲဆိုတဲ့ ဟာကို သူ့ဟာသူ သိပ္ပံအချက်အလက်တွေကို နှိုင်းယှဉ်ပြီးတော့ သူလိုချင်တဲ့ကျောက်သားတွေ ကိုရှာ၊ သူ့ဟာသူတူးပြီးတော့မှ ရူပ၊ ဇီဝ၊ ဓာတု - အချက်အလက်တွေ အကုန်လုံးကို စပြီးတော့ ပို့နိုင်ပါပြီ။

အာကာသနည်းပညာတွေ အပြင် ကမ္ဘာမြေပေါ်မှာ လူသားတွေ အကျိုးပြုဖို့ လုပ်နိုင်တာတွေကိုလည်း ကြည့်ရအောင်ပါ။

မိုက်ကရိုလင့် ကုမ္ပဏီဆိုတဲ့ ပုဂ္ဂလိကပိုင်ကုမ္ပဏီနဲ့ NASA နဲ့ တွဲပြီး NASA က အထောက်အကူနဲ့ ဆိုလာပြားတမျိုးကို ထုတ်နိုင်ခဲ့ ပါတယ်။ အဲဒီဆိုလာပြားက စက္ကူလောက်ပါးပြီး လိပ်ပြီးတော့လည်း သယ်သွားလို့ရ ပါတယ်။ နောက်တခု ကတော့ လယ်ယာသုံး လယ်ထွန်စက်၊ ကောက်ရိတ်စက်တွေကို အရင်တုန်း ကတော့ လူကိုယ်တိုင် မောင်းပါတယ်။ အခု NASA ကနေပြီးတော့ GPS နဲ့ ထိန်းချုပ်စံနစ်နဲ့ လယ်ထွန်တာ၊ ကောက်ရိတ်တဲ့စက်တွေ အကုန်လုံးကို လူမပါဘဲနဲ့ ကောက်ရိတ်လို့ရအောင်၊ လယ်ထွန်လို့ရအောင် ဖန်တီးပေးခဲ့ပါတယ်။ ဒီနှစ်ထဲမှာ။

စကြာဝဠာမှာ စူးစမ်းတဲ့အခါမှာ သုံးတဲ့စက်တွေကို ဒီကမ္ဘာပေါ်မှာပြန်သုံးတဲ့ နည်းပညာထဲမှာတော့ အင်္ဂါဂြိုဟ်ပေါ်ကို တင်ထားတဲ့ ဂြိုဟ်တုရဲ့ကင်မရာ တွေက သူတို့ရဲ့ resolution ပေါ့နော်၊ အသေးစိတ်ကို စိတ်ကြည့်နိုင်တဲ့ဟာကို အခု ကင်းထောက်လေယာဉ်ပျံတွေ ကနေပြီး ဒီ တကမ္ဘာလုံးရဲ့ မြေမျက်နှာပြင်ကို ရိုက်ပြီး ကမ္ဘာရဲ့ရာသီဥတုကို ပိုပြီး တိတိကျကျ တိုင်းနိုင်ပါတယ်။

နောက်တခုက သစ်တောထိန်းသိမ်းရေးမှာ Area photography ကောင်းကင် ဓါတ်ပုံရိုက်တာပါ။ ကာင်းကင်ကနေပြီး ဓာတ်ပုံရိုက်တဲ့ နေရာမှာ အသေးစိတ် တိုင်းတာလို့ရအောင်၊ သုံးရအောင် NASA က ထွင်ထားတဲ့ ကင်မရာကို သုံးပါတယ်။ ဒါဟာ အဓိက ဘယ်နေရာမှာ သွားအသုံးဝင်လဲ ဆိုလို့ရှိရင် သစ်တော မီးလောင်တဲ့အခါ ဧရိယာဘယ်လောက်အထိ ပျံ့နှံ့ပြီးတော့ မီးအရှိန် ဘယ်လောက် ပြင်းပြင်းနဲ့ ဘယ်နေရာမှာ လောင်နေလဲ ဆိုတဲ့ဟာကို အတိအကျပြောနိုင် လာတာ ဖြစ်ပါတယ်။

နောက်တခုက ရှေးဟောင်းမြို့ကြီးတွေ၊ မြို့ပျက်ကြီးတွေက ဘယ်နေရာမှာ ရှိနိုင်တယ်ဆိုတဲ့ဟာကို ဒီ Areal Photography နဲ့ ကောင်းကင်ကနေပြီးတော့ ဓာတ်ပုံရိုက်ပြီး ရှာတဲ့နည်းပညာဖြစ်ပါတယ်။ ဒီအတွက် NASA က သုံးတဲ့ ကင်မရာတွေကို စသုံးနေကြပါပြီ။

နာဆာက လူသားတွေ အတွက် အကျိုးရှိစေတဲ့ ဒီနှစ်ထဲ တီထွင်မှု တချို့လည်း ရှိပါသေးတယ်။

NASA ကနေ တီထွင်ပေးတဲ့ နောက်တခုကတော့ ကျနော်တို့ရဲ့ လက်ကိုင် ဆယ်လူလာ ဖုံးတွေကို app တခု download လုပ်ပြီးတော့ လက်မလောက်၊ လက်သန်းလောက်ရှိတဲ့ စက်ကလေးကို ဘက်ထရီ charger လုပ်တဲ့နေရာလေး မှာထည့်လိုက်တာနဲ့ ဒီဆယ်လူလာဖုံးက မီးလောင်နေတဲ့ မီးခိုးငွေ့တွေ ဘယ်လောက်ထိ ထွက်နေသလဲ အပူချိန်ဘယ်လောက်ရှိပြီး ဘယ်လိုဓာတ်ငွေ့တွေ က ကိုယ့်ပတ်ဝန်းကျင်တွေမှာ ရှိလဲပေါ့နော်၊ ကာဗွန်မိုနောက် ဆိုဒ် sensor တို့ အောက်ဆီဂျင် sensor တို့ ပြောင်းသွားပြီးတော့ သုံးလို့ရတဲ့ နည်းပညာကို NASA ကနေပြီးတော့ လူတွေသုံးဖို့အတွက်ကို ကူညီထောက်ပံ့ ခဲ့တယ်လို့ ဒေါက်တာ ပဒေသာတင်က ပြောပါတယ်။